«Τι θα φάμε;» ρώτησα τον Άρη καθώς έβγαινα έξω στο μπαλκόνι να τον βρω «Κάτι που θα μαγειρέψεις;» μου είπε ενώ τα χείλια του είχαν ανέβει μέχρι τα αυτιά του «χαχα,γελάσαμε πάλι, πίτσα ή .....πίτσα;» τον ρώτησα και βολεύτηκα στη καρέκλα «όχι ρε ας φάμε κάτι άλλο....τι λες για πίτσα;» μου είπε με ένα ερωτηματικό ύφος και χαμογέλασα «πάω να πάρω τηλέφωνο» του είπα και σηκώθηκα πάλι πάνω «Χωρίς μανιτάρια!» τον άκουσα να φωνάζει καθώς έμπαινα μέσα. Έκανα την παραγγελία και βγήκα πάλι έξω «βρέχει και κάνει κρύο,άντε έλα μέσα» του είπα και κοντοστάθηκα στην μπαλκονόπορτα «γιατί από ζάχαρη είσαι θα λιώσεις;» με ρώτησε σαρκαστικά και του έβγαλα τη γλώσσα.Πήγα κάθισα δίπλα του και άπλωσα τα πόδια μου πάνω στα δικά του «Πως να μη κρυώνεις με αυτό το μικροσκοπικό σορτς;» είπε ενώ εξέταζε τα πόδια μου «Δεν το έβαλα για να κάτσω στο μπαλκόνι...» σχολίασα ενώ μάζευα τα μαλλιά μου σε αλογοουρά «Και γιατί το έβαλες;» με ρώτησε με ένα χαμόγελο που πάντα λάτρευα «Πάντως όχι για τα μούτρα σου» του απάντησα και τον χτύπησα απαλά στο κεφάλι «Αυτό θα το δούμε» τον άκουσα να λέει καθώς σήκωσε το ένα μου πόδι και με φίλησε στην γάμπα «Πάμε μέσα...» του είπα όσο πιο ναζιάρικα μπορούσα και του χαμογέλασα. Σηκώθηκε πάνω και πριν προλάβω να σηκωθώ και εγώ βρέθηκα μέσα στα χέρια του. Τρόμαξα και έτσι ξέφυγε μια κραυγή από τα χείλια μου.Μπήκαμε μέσα και με ακούμπησε στον καναπέ. «Θα σταματήσεις να το κάνεις αυτό; Τρομάζω» τον μάλωσα και πέταξα στο πάτωμα ένα μαξιλάρι που με ενοχλούσε «Σταμάτα να γκρινιάζεις» μου είπε και ξάπλωσε από πάνω μου «Ααα τώρα γκρινιάζω κιόλας» κατάφερα να πω καθώς τα χείλια του τριβόντουσαν πάνω στα δικά μου «Χειρότερη και από μωρό είσαι» είπε και κατέβηκε στο λαιμό μου...Πήγα να το παίξω θυγμένη προσπαθώντας να σηκωθώ αλλά το βάρος και το σώμα του με είχαν κλειδώσει «Για που το έβαλες;» ψιθύρισε μέσα στο αυτί μου και άρχισε να φιλάει το σημείο κάτω από αυτό.Ύστερα από αυτό μπορώ να πω ότι είχα παραδοθεί για τα κάλα.Πάντα έκανε αυτά τα μαγικά του κόλπα με φιλία και χάδια και με έκανε να τα ξεχάσω όλα..«πουθενά» είπα ξεψυχισμένα και τύλιξα τα χέρια μου στο σβέρκο του...Αποφάσισα να βαθύνω το φιλί μας και άνοιξα όσο μπορούσα τα χείλια μου.Η γλώσσα του ζεστή και υγρή μέσα στο στόμα μου και τα πόδια μου σφιχτά γύρω από τη μέση του...Το χέρι του γλίστρησε ανάμεσα στα πόδια μου και ένας αναστεναγμός έφυγε από τα χείλια μου.Με μια κίνηση έβγαλα την μπλούζα μου και την πέταξα στο πάτωμα.Τράβηξα τα χέρια του πάνω και έβγαλα και την δική του με λίγο βοήθεια..Το χέρι του γλίστρησε για άλλη μια φόρα κάτω ξεκουμπώνοντας το σορτσάκι μου και περνώντας το χέρι του από μέσα. Δεν άντεξα με αυτή την κίνηση και έβγαλα μια κραυγή,σταμάτησε να φιλάει το λαιμό μου και γύρισε να με κοιτάξει «Είσαι τόσο υγρή..» μου ψιθύρισε και το χέρι του άρχισε έναν αργό χορό ανάμεσα στα πόδια μου «Το περίμενα όλη μέρα αυτό..» του είπα και τον φίλησα στον σβέρκο του «τι εννοείς;» με ρώτησε ενώ συνέχιζε τα φιλάει το λαιμό μου και κατέβαινε προς στο στήθος μου και το χέρι του συνέχιζε με περισσότερη ένταση ανάμεσα στα πόδια μου «Ήθελες να θυμηθούμε τις αναμνήσεις μας από το σχολείο..» κατάφερα να πω και σταμάτησα να πάρω ανάσες «ήλπιζα να προσθέταμε και μια ακόμη εκεί..αλλά οπό ότι φαίνεται δεν είσαι τόσο τολμηρός..» κατάφερα με κόπο να ολοκληρώσω την πρόταση μου και τα χέρια μου έτρεξαν να ξεκουμπώσουν το παντελόνι του «Αυτό είναι τίποτα σε αυτά που σχεδιάζω να σου κάνω» τον άκουσα δίπλα στο αυτί μου και πάλι με λίγο βοήθεια από αυτόν έβγαλα το παντελόνι του. «Θα παίξουμε ένα παιχνίδι..» ψιθύρισε και τράβηξε να βγάλει το σορτσάκι μου «ακούω» κατάφερα να πω και το χέρι μου βρέθηκε στον ανδρισμό του «συνεχίζουμε κανονικά...με έναν όρο,δεν θα βγάλει φωνή από τα χείλια του κανένας..» είπε και πέρασε το χέρι του μέσα από το εσώρουχο μου «ποιο το νόημα;» τον ρώτησα και του έδωσα ένα φιλί στα χείλια «όποιος δεν αντέξει ανοίγει να πάρει τις πίτσες μόνο με τα εσώρουχα..» ψιθύρισε μέσα στο αυτί μου, «δέχομαι» είπα χωρίς καθόλου να το σκεφτώ και άρχισα να παίζω με τον ανδρισμό του που είχε ήδη μεγαλώσει αρκετά...Άρχισε να κατεβαίνει προς τα κάτω και έχασα επαφή με το αντικείμενο του πόθου του. Το χέρι του παραμέρισε το εσώρουχό μου και ξαφνικά το κεφάλι του βρέθηκε ανάμεσα στα πόδια μου. Η γλώσσα του βρέθηκε εκεί που καιγόμουν και δάγκωσα το κάτω χείλος μου για να μη φωνάξω..Η γλώσσα του συνέχιζε αυτό το βρόμικο παιχνίδι προκαλώντας με να πω το όνομα του...Ανάμεσα στα χείλια του κλείστηκε το ευαίσθητο σημείο μου και με απαλά φίλια –για την ακρίβειά απαλό πιπίλισμα- μου χάριζε ηδονή...Δεν άντεχα άλλο,ένιωσα όλο το κορμί μου να τρέμει και με τρεμάμενη φωνή έχασα το παιχνίδι «Άρη...» κατάφερα να πω και τον τράβηξα από τα μαλλιά ψάχνοντας απελπισμένα τα χείλια του «έχασες..» είπε και κατευθείαν οι γλώσσες μας πήραν φωτιά... Χτύπησε το κουδούνι και σηκώθηκε απότομα από πάνω μου.Πήρα μια βαθιά ανάσα και σηκώθηκα,ψάχνωντας τα ρούχα μου.Έπιασα την μπλούζα μου και τότε πετάχτηκες όρθιος,με αγκάλιασε από πίσω και άρπαξε την μπλούζα από τα χέρια μου «έχασες...θυμάσαι;» είπε και άφησε ένα φιλί στο λαιμό μου «πλάκα μου κάνεις τώρα;» τον ρώτησα και γύρισα να τον κοιτάξω... «οι κανόνες του παιχνιδιού μωρό μου...» είπε και με φίλησε. Το φιλί μας το διέκοψε το κουδούνι που χτύπησε για άλλη μια φορά «πάω» είπα και τα μάγουλά μου βάφτηκαν κόκκινα «και δεν ξανά παίζω μαζί σου!» του φώναξα καθώς προχωρούσα στην πόρτα.. Άνοιξα την πόρτα και δεν πίστευα σε αυτό που έβλεπα μπροστά μου,ζαλίστηκα λίγο και κρατήθηκα από την πόρτα νιώθοντας την ντροπή να με έχει τυλίξει «ΜΑΜΑ; Τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα; Και με την βαλίτσα στο χέρι;»....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου