Απλές σκέψεις...

Δεν ξέρω τι με έκανε να γράψω αυτά τα λόγια, ο θυμός; Η αγανάκτηση; Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια όλα όσα νιώθω αυτή τη στιγμή...είμαι τόσο νευριασμένη και συνάμα τόσο στεναχωρημένη...Ένας άγγελος έφυγε σήμερα από κοντά μας,δεν άντεξε,η καρδούλα του το πρόδωσε και πέταξε ψηλά στον ουρανό,η μικρούλα δεν πρόλαβε να δει το φως,και τις ομορφιές της ζωής,δεν πρόλαβε να δει πόσοι άνθρωποι έτρεξαν να βοηθήσουν,δεν πρόλαβε να δει τα ματάκια των γονιών της... Αν και δεν είχα την τιμή να γνωρίσω αυτή τη μικρή από κοντά,έκλαψα και θρήνησα για αυτήν,έστειλα την συμπαράσταση μου στους γονείς της και στάθηκα όσο μπόρεσα για να βοηθήσω...Δεν είπα λόγια παρήγορα σε αυτούς τους γονείς του τύπου «Καταλαβαίνω,κάνε υπομονή» γιατί με το χέρι στην καρδιά αλήθεια σας λέω ΔΕΝ καταλαβαίνω,δεν μπορώ να νιώσω ακόμη τον πόνο αυτής της μάνας και αυτού του πατέρα,αν δεν έχεις ζήσει κάποιες καταστάσεις καλύτερα να απέχεις και να μην εκφέρεις γνώμη,γιατί πίστεψε κάνεις τα πράγματα χειρότερα...προσωπικά σαν Ζωή ένα πράγμα μπόρεσα να κάνω,άνοιξα την αγκαλιά μου και τους έκλεισα μέσα,έστειλα όλη την θετική μου ενέργεια και αυτό ήταν  το λιγότερο που θα μπορούσα να προσφέρω και το ξέρω καλά πως αυτή η μικρή κίνηση έπιασε τόπο και έχω την συνείδησή μου καθαρή...Δεν ρωτάω γιατί και Πως; Ξέρω καλά πως δεν υπάρχει απάντηση και αν υπάρχει κανείς δεν μπόρεσε να την βρει ποτέ, η ζωή είναι τόσο άδικη κάποιες φορές που δεν χωράνε ερωτήσεις...Δεν ξέρω τι άλλο να πω,το μυαλό μου στέρεψε από λόγια,το σώμα μου μούδιασε και η καρδιά μου σίγουρα πόνεσε πολύ...Το ξέρω μικρή πριγκίπισσα πως είσαι καλά εκεί πάνω,καλό ταξίδι λοιπόν στο δρόμο των αγγέλων,πρόσεχε τους γονείς σου από εκεί που είσαι και να τους στέλνεις δύναμη όπως έκαναν κι αυτοί για εσένα με τόση αγάπη εδώ και κάτι μήνες...

Ps: To ξέρω πως πολλοί δεν μπορούν να νιώσουν αυτό το συναίσθημα του θυμού που με τρώει από το πρωί μέχρι τώρα 01:30 το βράδυ, πολλοί μάλιστα δεν θα καταλάβουν γιατί έγραψα όσα έγραψα...ένα πράγμα θέλω να πω,εκατοντάδες-χιλιάδες ψυχούλες ανά τον κόσμο κουράζονται και επιλέγουν να πάνε στο παράδεισο επειδή δεν είχαν την κατάλληλη βοήθεια και συμπαράσταση,όλοι το ξέρουμε πως η υγεία είναι πάνω από όλα,για αυτό το λόγο βοηθήστε όσους το έχουν ανάγκη είτε με αιμοδοσία είτε με μια οικονομική στήριξη,ή έστω με την θετική σας ενέργεια κάποιοι εκεί έξω το έχουν πραγματικά ανάγκη μην κλείνετε τα μάτια,άλλωστε και εσείς στη θέση τους αυτό δεν θα ζητούσατε;